Οι θυμωμένοι μετανάστες

ΠΑΛΙΑ ΔΙΑΒΑΖΑΜΕ για τη φτώχεια και την ανεργία της Μεγάλης Υφεσης του 1930. Κρίση με καταστροφικές επιπτώσεις σε ανεπτυγμένο και αναπτυσσόμενο κόσμο. Διάλυση διεθνούς εμπορίου, προσωπικών εισοδημάτων, εσόδων από φόρους, τιμών, κερδών. Πάγωμα κατασκευών και αγροτοκτηνοτροφικών εργασιών. Οι απελπισμένοι έψαξαν στήριγμα σε εθνικιστικά τέρατα τύπου Χίτλερ κι έτσι ξεκίνησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτά τα ξέραμε. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι το τι θα απογίνει σήμερα ολόκληρη γενιά απελπισμένων άνεργων νέων, που ξεκίνησε (η ελληνική μοίρα μας, κάθε μισό αιώνα...) να μεταναστεύει σε Δύση, Ρωσία, αραβικές χώρες, μέχρι και Τουρκία. (Kατά 80% αυξήθηκαν οι Ελληνες μετανάστες στη Γερμανία). Φεύγουν θυμωμένοι από μια χώρα που τους έχει εξαπατήσει και περιφρονήσει, όπου τα σκάνδαλα αποτελούν καθημερινότητα, εμφανίζονται μόνο για να φουντώσουν και ξεθυμαίνουν ταχύτατα... Ποιος θυμάται πια Βατοπέδια και Siemens, ποιος διαμαρτύρεται για την ατιμωρησία; Σε λίγο θα ξεχαστεί κι η λίστα... Αυτό που δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ είναι εκείνη η παλιά συμβουλή: «Αν κάποιες φορές τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλεις, ίσως αυτό είναι για σένα μια γερή δόση τύχης».