Πετάμε 1 τόνο χρυσού τον χρόνο στα σκουπίδια

Μια τεράστια διαρροή εθνικού πλούτου σημειώνεται ετησίως, εξαιτίας των απωλειών που έχει το νόμιμο σύστημα ανάκτησης και ανακύκλωσης των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών.
Τη στιγμή που οι δήμοι της χώρας αδυνατούν λόγω οικονομικής κρίσης να συμβάλουν όπως θα έπρεπε στη συλλογή των παλαιών συσκευών από τους πολίτες, η Ελλάδα στερείται ενός αδειοδοτημένου συστήματος που θα μπορούσε να αποκομίζει τα πολύτιμα μέταλλα, τα οποία περιέχουν κυρίως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα. Αποτέλεσμα είναι η απώλεια ενός πραγματικού χρυσωρυχείου από πολύτιμα μέταλλα, τα οποία καταλήγουν είτε σε μονάδες του εξωτερικού είτε στους περιβόητους πλέον «σκραπατζήδες», δηλαδή τα παράνομα συστήματα κλοπής μετάλλων που σαρώνουν τη χώρα. 

Το πραγματικό κόστος από τη στρεβλή λειτουργία του συστήματος ανακύκλωσης συσκευών στην Ελλάδα φανερώνεται από τις ποσότητες πολύτιμων μετάλλων που αντιστοιχούν στα ελληνικά ηλεκτρικά απόβλητα. Η περιεκτικότητα των παλαιών ηλεκτρονικών υπολογιστών και των χρησιμοποιημένων κινητών τηλεφώνων σε χρυσό είναι περίπου 150 με 400 γραμμάρια. 

Σύμφωνα με την Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε., που αποτελεί το εγκεκριμένο από το κράτος σύστημα ηλεκτρονικής ανακύκλωσης, τα απόβλητα εξοπλισμού πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών που ανακτήθηκαν το 2012 ανήλθαν σε περίπου 4.951 τόνους. Από την ποσότητα αυτή, αν στη χώρα μας λειτουργούσε μονάδα ανάκτησης πολύτιμων μετάλλων, θα μπορούσε να έχει εξαχθεί 1,1 τόνος χρυσού, που με τις τρέχουσες αυξημένες τιμές έχει αξία μεγαλύτερη των 62 εκατομμυρίων δολαρίων!