Ιφιγένεια Μετόχη

Με την αφέλεια των νεανικών χρόνων, γιατί κάθε γραφή θα πρέπει να αντιμετωπίζεται και να τοποθετείται στην εποχή που γράφτηκε, θέτω τα αιώνια και βασανιστικά ερωτήματα, όπως η αγάπη, ο έρωτας, οι σχέσεις...vεανικών χρόνων, γιατί κάθε γραφή θα πρέπει να αντιμετωπίζεται και να τοποθετείται στην εποχή που γράφτηκε, θέτω τα αιώνια και βασανιστικά ερωτήματα, όπως η αγάπη, ο έρωτας, οι σχέσεις...

Πρώτο μου βιβλίο:

«Στιγμές Εφηβείας». Μια μικρή συλλογή ποιημάτων, γραμμένη στα σχολικά μου χρόνια. Ποιήματα που γράφτηκαν την περίοδο από το 1991 έως και το 1994.


"Σε όλους εσάς

Αν θα με θυμάστε
Να με θυμάστε μόνο με χαμόγελο
Όπως θα σας θυμούμαι κι εγώ
Αν θα με θυμάστε με δάκρυα
Τότε να μην με θυμάστε καθόλου"


Στο δεύτερο μου βιβλίο «Της θάλασσας και του ήλιου» γίνεται η ανατροπή που με λυρισμό και σεβασμό ξεδιπλώνω τις δικές μου αφηγήσεις για τις αγαπημένες γιαγιάδες με την ευθραυστικότητα του λόγου που αρμόζει να μιλούν τα παιδιά στις γιαγιάδες και οι γιαγιάδες στα παιδιά. Απλά, λιτά, κατανοητά.

Είναι οι μνήμες που χτίστηκαν λιθαράκι λιθαράκι για να ξυπνήσουν και να ζωντανέψουν μια νοσταλγία μακρινή μα τόσο κοντινή, πλαισιωμένη από φωτεινά πρόσωπα. Είναι ιστορίες που μπερδεύονται γλυκά με θρύλους, με ονειροφαντασίες, με παράθυρα ανοιχτά στο φως.

Είναι διηγήσεις για μαγιάτικα πρωινά της άνοιξης, για αγίους και συνοικίες, για αγάπες και συναισθήματα, για το άσβεστο κερί της ελπίδας, για έρωτες και πέλαγα, για όμορφα όνειρα στις γειτονιές του κόσμου, για ταξίδια μαγικά με νεράιδες και ξωτικά, για φθινόπωρα θλίψης.

Η όλη γραφή αποπνέει μια δροσιά πρωινού τυλιγμένη με δειλινού αύρα. Χρυσά τα χρώματα ανακατεύονται με λέξεις, με ποιήματα, με εικόνες.

"Καθώς ο ήλιος γέρνει προς την πορφυρή γραμμή της δύσης,
φαίνεται μακριά στο βάθος του ορίζοντα
να λαμπυρίζει η θάλασσα!
Η θάλασσα με την απέραντη νιότη της και την
εφηβική της δροσιά"


......Τα ιδανικά είναι σαν τ' αστέρια, ποτέ δεν τα φτάνουμε, αλλά σαν τους ναυτικούς, βασιζόμαστε σ' αυτά, για να χαράξουμε την πορεία μας.........

Όσοι έχουν διαβάσει δουλειά μου, θα έχουν καταλάβει ότι ο Γ. Σεφέρης, παίζει σημαντικό ρόλο στο γράψιμο μου. Ο Σεφέρης ήταν από τους αγαπημένους μου ποιητές και η ποίηση του με έχει επηρεάσει αρκετά και στο δικό μου λόγο.

Φυγή
Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας
έφευγες ξαναγύριζε και μας έφερνε
ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό
ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο , χαμένο
μέσα στο πρωινό χορτάρι
ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε
να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας

Και όπως λέει ακόμα ένας αγαπημένος μου ποιητής ο Γ. Ρίτσος, ... Πίσω απο τα απλά πράγματα κρύβομαι για να με βρείτε ....

"Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα". Έτσι και ο κάθε ποιητής προσπαθεί με τον δικό του τρόπο να περάσει στους αναγνώστες του τις δικές του ανησυχίες και σκέψεις προσπαθώντας να αφυπνίσει από μέσα τους ίσως ... κρυμμένα αισθήματα και σκέψεις που μπορεί ποτέ να μην είχαν καταφέρει να βγουν στην επιφάνια. Έτσι και σε μένα. Νομίζω ότι έχω καταφέρει να μιλάω και να εκφράζομαι μέσα από την ποίηση μου και γενικά στο γράψιμο μου. Μέσα από την δική μου ανάσα, μπορώ να μεταδώσω στον αναγνώστη αυτό το κάτι !


Όταν γράφω, βάζω τον εαυτό μου στη θέση του αναγνώστη.
Όμως,
Καλύτερη κριτική κι αισθητική απόλαυση ενός έργου είναι το διάβασμά του, η προσωπική επαφή με το ύφος, και την ψυχή του συγγραφέα. Κι όταν γίνει αυτό, τότε ο καθένας σχηματίζει προσωπική γνώμη κι άποψη.

Πιστεύω αυτό τίθεται στον κάθε αναγνώστη. Ο καθένας διαβάζοντας τα βιβλία μου, βγάζει τα δικά του συμπεράσματα και τις δικές του ιδέες και απόψεις. Θέλω να πιστεύω ότι προσφέρω και ‘γω κάτι, στο χώρο της συγγραφής και της ποίησης και γενικά στο κόσμο του Πολιτισμού, βγάζοντας κάτι όμορφο και αληθινό μέσα από τα έργα μου.

Προσπαθώ να αποτυπώσω τη δική μου πινελιά σε κάθε τι που γράφω.
Δίνω την ψυχή μου και πιστεύω το εισπράττω αυτό