Eρημος δρομος

Χωρις φωνες


 περπατισα σ¨ αυτον τον  δρομο εφτασα απεναντη σ ενα ρυακι  ,ξεδιψασα... μετρισα τα βηματα μου ηταν αρκετα κουραστηκα, ακουμπισα το γερασμενο μου κορμη ξαποστασα, και εκεινη η στιγμη ηταν δικη μου...  κανεις δεν ητανε  κοντα μου δεν ηθελα κανεναν... μονο σκιες τριγιρο μου και η  σιωπη...
ποση σιωπη... ποση ερημια... εχει  μεσα του ο καθε ανθρωπος ποσο πονο και ποση μοναξια ...
κυταξε τα ματια για να καταλαβεις κυτα την ερημια του δρομου ειναι η ψυχη σου ειναι η ζωη σου που περνα και χανετε  ειναι η μοναξια μου η ερημια μου και αυτο το γιατι΄


Ελενα παπα