Παυλίνα Νάσιουτζικ: «Είμαι μάνα κουκουλοφόρου, δε θα με καλέσουν στο Ekali Club»!

«Δεν έχω να πω τίποτα άλλο. Σας παραπέμπω στη δήλωση του παιδιού μου που λέει ότι είναι «αιχμάλωτος πολέμου» και πως δεν θεωρεί τον εαυτό του θύμα» λέει η Παυλίνα Νάσιουτζικ,
μητέρα του Νίκου Ρωμανού του «βενιαμίν» από τους τέσσερις συλληφθέντες για τη διπλή ληστεία στην Κοζάνη, όπου ερευνάται και η συμμετοχή του στην τρομοκρατική οργάνωση «Συνωμοσία των πυρήνων της φωτιάς».

Δεν του έλειψε τίποτα 

«Πέρασε τα παιδικά του χρόνια χωρίς να του λείψει τίποτα. Πήγαινε σε ιδιωτικό σχολείο, παρακολουθούσε μαθήματα πιάνου, είχε ό,τι ήθελε και ήταν ευγενικός. Θα έλεγα προικισμένος. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως αυτός ο πιτσιρικάς τότε θα μπορούσε να περάσει …απέναντι».. λέει άνθρωπος που τον γνωρίζει καλά από τον στενό οικογενειακό του κύκλο.

«Το βλέμμα του ήταν αγριεμένο, έβγαζε μίσος»

«Ήταν ένα παιδί σαν όλα τα άλλα. Καλός μαθητής και έξυπνος

. Έπαιζε πιάνο.. Ο Νίκος σύχναζε από πολύ μικρός στα Εξάρχεια. Όχι πως αυτό σημαίνει κάτι. Θα έλεγα ωστόσο πως είχε μια παράταιρη συμπεριφορά για το νεαρό της ηλικίας του. Καμία φορά μου έδινε την εντύπωση πως δεν φοβάται τίποτε. Τον συνάντησα στη δίκη του Κορκονέα στην Άμφισσα. Δεν τον αναγνώριζα. Το παιδί δεν ήταν καθόλου καλά. Βρισκόταν σε αλλόφρονα κατάσταση. Το βλέμμα του ήταν αγριεμένο, έβγαζε μίσος από μέσα του εκείνη την ημέρα, ο Νίκος δεν πρόλαβε να καταθέσει. Όταν κλήθηκε να παρουσιαστεί για δεύτερη φορά στο Δικαστήριο εξαφανίστηκε. Έφυγε από το σπίτι του και εγκατέλειψε το σχολείο. Ρωτούσαμε συγγενείς και φίλους τι συμβαίνει. Τα παιδιά μου όταν τον είδαν είπαν πως έμοιαζε σαν να ήταν χαμένος. Έκτοτε χάσαμε τα ίχνη του» εξομολογείται μητέρα πολύ καλού φίλου του Νίκου.

Και ορίστε που βγήκε αληθινό το βιβλίο της μητέρας του Ρωμανού:

«Κουκουλοφόροι είναι απλοί κουκουλοφόροι, Θεέ μου θα πεθάνω θα με βγάζουν τα κανάλια ως τη μάνα του κουκουλοφόρου, η Ελένη δεν θα με ξανακαλέσει ποτέ, με τι μούτρα θα εμφανιστώ στο Ekali Club» έγραφε το 2009 η Παυλίνα Νάσιουτζικ.

Έκτός από αυτά είχε γράψει: «μέχρι εκείνο τον Δεκέμβριο η λέξη δρόμος σήμαινε μόνο τη Βουκουρεστίου, τη Σκουφά ,τα στενά της Φιλοθέης και του Ψυχικού και την οδό Ρόδων στην Εκάλη. Εσχάτως στη λέξη δρόμος προστέθηκαν οι δρόμοι λαβύρινθοι των Εξαρχείων που ψάχναμε ολημερίς να μαζέψουμε τα βλαστάρια μας πάνω σε Jimmy Coo γόβες».